Oogcontact was nooit zo moeilijk als nu - Eye contact has never been harder than this

This is a poem I wrote for a best friend of mine.
It had to be about heart-ache, and I had like 10 minutes before she had to go =')
Despite the hurry, I think it's kinda okay
I translated it to English as well, it's underneath the Dutch - original - version.
It's drama, and some lines aren't exactly appropriate, but whatever.
My friend got good grades for it

Oogcontact was nooit zo moeilijk als nu.
Schuldgevoel spoelt over mij heen.
Begraaft me.
Ik stik, probeer naar adem te happen.

Ben ik een achterbakse slet ?
Is dit alles een test ?
Wil men weten wie ik echt ben, vanbinnen ?
Dit gevoel is mijn eigen schuld.

Ik mis je, weet je ?
Ik loog.
Je bent mijn wereld.

Woorden zijn wapens.
Met woorden vals spelen is niet moeilijk.

Ik loog.
Je bent nog steeds mijn wereld.

De woorden die ik schreeuwde.
Jouw blik.
Beiden vermoordden me.
Scheurden me in stukjes.

Godverdomme.
Ik mis je zo.

Liegen is een kunst.
Maar nu spreek ik de waarheid;

Ik hou nog wel van jou.

----

Eye contact has never been harder than this
Guilt washing over me
Burying me
I choke, try to gasp for air

Am I a vicious cunt?
Is this all some test ?
Do they wan tto know who I really am, deep inside ?
This feeling is my own fault.

I miss you, you know?
I lied.
You are my world.

Words are weapons
Cheating with words isn’t hard.

The words I screamed
Your look
Both killed me
Ripped me apart

Goddamned
I miss you so bad

Lying is an art
But now I’ll speak the truth

I do still love you