Pam Dim?

SAFBWYNT CHLOE.

“Wel, Wel. Edrych beth mae’r cath wedi llusgo i fewn.” Dweudodd llais tu ôl i mi. Troiais i weld Sion Tomos fy hen wel, hen ffrind a mwy yn gwenu arnaf.

“Sion!!” Wnes i bron sgrechian. “Roeddwn i ddim yn cofio bod chi yn yr ysgol yma, dw i mor dwp weithiau.” Gwenais wrth rhoi cwtch iddio. Wrth i mi rhyddhau o gwelais Guto yn edrych arnai yn syndod. Chwearthais yn lletwith.

“Mae ein mamau yn hen ffrindiau felly pan oedd Chloe yn byw yma o blean roeddwn yn gweld hi troi amser, wnaeth hi symud diwedd blwyddyn 6.” Dwedodd Sion wrth gwenu ar y bois.

“Hey nid bai i oedd hwnna cofia di!! Mam yn cael swydd newydd, roeddwn heb dweis symud.” Atebais gan codi wen ar ei wyneb. Troi gydol y sgwrs roedd ffrindiau Sion yn edrych yn syn arnom tra fy ffrindiau newydd yn chwerthin ar y ffordd roeddwn i yn sefyll.

“Byth bynag ti nol nawr. Dyma Gwyndaf, Dion, Aled, Daniel a Tomos. Ti’n gwybod Guto yn barod.” Dyweddodd Sion.

“Ydw” Dywedais. “Mae’n falch i cwrdd a chi gyd. Ond os ots gennych rydw i yn mynd i siarad efo fy ffrindau newydd. Hwyl” dywedais wrth cerdded i ble roedd Annie ac ati yn sefyll.

**
SAFBWNT GUTO.

Wrth i Chloe cerdded i ffwrdd roedd pawb yn sefyll yn meddylau ei hun. Fi yn enwedig. Roeddwn i meddi deall pam roeddwn i eisiau hi aros. O wel.

“Cor Sion ti efo ffrindiau pert iawn.” Dywedodd Aled “Beth am ni dechrau ein gem nawr ?”

“Ie” gwenais a chwareon ni pel droed tan aeth y gloch am diwedd egwyl. Ni wnaeth Chloe croesi fy neddwl to tan i hi cerdded o blaen ni wrth i ni fynd yn ol i cofrestru.